środa, 7 sierpnia 2019

Festyn opowiadań™, wydanie III, Nr 193.

Książka "Jakże pięknie oni nami rządzili", odc. 28

Profesor Zbigniew Brzeziński

© copyright Andrzej Olas (andrzej.f.olas@gmail.com)


Rozdział XI Katyń (c.d.)

Konferencja Katyńska[1]. Wspominam moje podniecenie, kiedy w siedemdziesiątą rocznicę zbrodni zostałem zaproszony na dwudniową Konferencję Katyńską w Waszyngtonie.

Konferencja, organizowana przez Fundację Kościuszkowską – najpoważniejszą polonijną instytucję kulturalną, rozpoczęła się 5 maja 2010 roku[2] i odbywała się w Bibliotece Kongresu. Miesiąc wcześniej wydarzyła się katastrofa smoleńska.

Przyleciałem na tę konferencję z Florydy, a dołączył do mnie przyjaciel, ten dziennikarz –obieżyświat Wiesław. Tym razem nie szuka tu mamutów, ale próbuje się dowiedzieć, dlaczego zamiast zająć się deportacją dziesięciu milionów nielegalnie przebywających w Stanach Meksykanów, administracja amerykańska postanowiła deportować jednego polskiego doktora nauk technicznych, stypendystę jednej z najlepszych uczelni amerykańskich – Uniwersytetu w Berkeley. Młody uczony właśnie zdążył opatentować swój wynalazek.
– Aby go deportować wydali pół miliona dolarów – narzekał Wiesław.

No ale jesteśmy na konferencji, o której w Waszyngtonie głośno. Cytuję komunikat o konferencji wydany przez Ambasadę Rzeczypospolitej w Waszyngtonie:
Na konferencji wystąpili m.in.: były doradca w Radzie Bezpieczeństwa Narodowego Zbigniew Brzezinski, ambasador RP w USA Robert Kupiecki, ambasador Rosji w USA Siergiej Kisljak, senator Benjamin Cardin, senator Richard Lugar, senator Barbara Mikulski, przywódca większości w Izbie Reprezentantów Steny Hoyer oraz Marcy Kaptur z Izby Reprezentantów. W swoim wystąpieniu Zbigniew Brzeziński określił obecną sytuację geopolityczną jako „stwarzającą wiele możliwości” na podobieństwo roku 1989 w zakresie fundamentalnych zmian w relacjach między Rosją i Polską, a co za tym idzie, w relacjach rosyjsko-europejskich. Senator Lugar nazwał więzi między USA i Polską kamieniem węgielnym bezpieczeństwa w Eurazji. Z kolei Leon Kieres, senator RP i były prezes Instytutu Pamięci Narodowej, zaapelował do Polski i Rosji o wzajemne zaufanie. Ambasador rosyjski Siergiej Kisljak podkreślił, że ostatnie wydarzenia „niosą otuchę”. Zapewniając o gotowości Rosji do współpracy, dodał, że pragnie działać na rzecz budowy zaufania i partnerstwa między Polską i Rosją[3].

No właśnie – ten ambasador Siergiej Kisljak. Niewiele udało mu się zdziałać, jeśli teraz, w listopadzie roku 2012, wrak rządowego samolotu Rzeczypospolitej Polskiej wciąż znajduje się w 
Smoleńsku. Czytam komentarz profesora Brzezińskiego:
Rosja celowo nie oddaje Polsce wraku Tu-154M, który rozbił się 10 kwietnia 2010 roku pod Smoleńskiem, gdyż „zależy jej, aby ta sprawa dalej dzieliła Polaków”. I są niestety osoby na [polskiej] scenie politycznej, które świadomie, albo może podświadomie – bo są chore – dzielą społeczność i podważają wiarygodność państwa, rządu, sprawiedliwości i tak dalej. I to jest wstrętne.

Gwoli sprawiedliwości – na konferencji wystąpili też ludzie sprawiedliwi: członkowie rosyjskiego Memoriału, organizacji badającej zbrodnie stalinowskie – profesor Gurianow, profesor Lebiediewa.
Profesor Natalia Lebiediewa
Wspominam, jak ponad pięćset osób, wśród nich Wiesław i ja, słuchało nieporadnego angielskiego dukania stojącej na trybunie niskiej, otyłej kobiety. Ramiona jej czarnej bluzki upstrzone były płatkami łupieżu, wargi pokryte były nierówną warstwą szminki. Słowa to zanikały, to brzmiały za głośno. Była to profesor Lebiediewa – kobieta nieugięta, prześladowana za swoją pracę. Lebiediewa mówiła o swoich poszukiwaniach ofiar katyńskich, o odkryciu kolejnych dokumentów. I wspominam owację, jaką po wykładzie nagrodziliśmy profesor Lebiediewą.





[1] Konferencja Katyńska, https://plus.google.com/photos/101757954264555126081/albums/5473809155111974689 (data dostępu: 7.03.2014).
[2] Konferencja katyńska, Fundacja Kościuszkowska, http://www.thekf.org/events/news/the_70th_anniversary_observance/ (data dostępu: 2.09.2013).
[3] Konferencja Katyńska w Bibliotece Kongresu, Ambasada Polska w Waszyngtonie, http://polish.poland.usembassy.gov/konf-katynska-13maj.html (data dostępu: 7.03.2014). Kiedy robię korektę tej książki, jest marzec 2014 i wojska rosyjskie są na Krymie.   



KONIEC ODCINKA 28


Poszukuję współpracownika - chodzi o napisanie scenariusza bazującego na mojej twórczości. Proszę o kontakt mejlowy. 


Z profesorem Targowskim napisaliśmy książkę. Już wyszła z druku wydana w Oficynie Wydawniczej Kucharski.

Książkę Hybrydowi Polacy możesz kupić w księgarni internetowej - link tutaj, szukaj według tytułu lub nazwiska, albo w księgarni Bolesława Prusa na Krakowskim Przedmieściu na przeciw Uniwersytetu Warszawskiego.


A tak wygląda okładka książki - prawda że ładna? 

Oto co znajdziesz w książce:
Są różne prawdy: jest prawda prozy, inna jest prawda reportażu, i inna dokumentu. A co się stanie, jeżeli spróbować skojarzenia dwóch prawd, jeżeli uzupełnić umiejscowioną w naszej polskiej rzeczywistości prozę komentarzem?

I to właśnie czytelnikowi proponujemy; jesteśmy przekonani, że doręczając mu w jednej książce w taki sposób skomponowaną całość dajemy czytelnikowi coś więcej niż jej dwie, potraktowane osobno, części składowe; dajemy mu coś w rodzaju prawdy rozszerzonej.

Spośród terminów jakich używa się, aby zdefiniować nasze ostatnie dziesięciolecia są takie jak globalizacja czy też czas przyspieszenia, czas zmiany. Te określenia brzmią dla nas Polaków szczególnie prawdziwie – na przestrzeni kilkudziesięciu lat przeszliśmy przez wojnę, rządy reżimu komunistycznego, erę Solidarności, czas Unii Europejskiej i włączenia się w gospodarkę globalną, wreszcie okres kwestionowania zasad demokratycznych.

* * *
A teraz o odcinku który przeczytałeś. Jeśli tekst podoba Ci się - zadbaj jak należy o miłość własną autora. Na samym dole tego postu znajdź słowo Reakcje i jeśli zechcesz kliknij na jedno z trzech okienek - czy to na "zabawne", czy też na "interesujące" albo "fajne".

Możesz też dodać komentarz.

Możesz też na Facebooku kliknąć na "Lubię to".

Jak dotąd Festyn Opowiadań osiągnął prawie pięćdziesiąt tysięcy otwarć.

Aby przeczytać inne opowiadania możesz użyć dwóch przycisków nawigacyjnych "Starszy post", "Nowszy post" znadujących się na samym dole postu.


Jest też strona Festynu Opowiadań: @Festyn.Opowiadan i możesz ją polubić.


Ważne - Facebook zmienia swoje algorytmy i nie zawsze wyświetla prawidłowo moje posty. Opowiadania Festynu możesz otrzymywać mejlowo przez subskrypcję kolejnych numerów Festynu Opowiadań. W okienku w prawym górnym rogu postu wpisz swój e-mail i kliknij "subscribe". 
Aby otrzymywać powiadomienia Facebooka o każdym opowiadaniu wejdź na profil Andrzeja Olasa (uwaga - tego z Vero Beach a nie ze Szwecji) ustaw kursor nad opcją znajomi i wybierz opcję bliscy znajomi.

Jeśli chcesz przeczytać inne opowiadaniu Festynu - wróć do góry, do początku opowiadania i spójrz na prawą stronę ekranu - tam dostrzeżesz Archiwum Bloga. Klikając na wyszczególnione miesiące uzyskasz dostęp do wszystkich dotąd opublikowanych opowiadań. Możesz też sobie opowiadanie wydrukować - naciśnij Print na dole ekranu. 

Książka "Dom nad jeziorem Ontario" jest zbiorem kilkunastu opowiadań. Jest trudno dostępna - nakład zostal wyczerpany, ale spróbuj ją wyguglować i kupić przez internet. 

Książka "Jakże pięknie oni nami rządzili" jest dostępna na przykład w EMPIKU, a najłatwiej jest ją wyguglować i kupić na internecie.

W USA książki prowadzi księgarnia Nowego Dziennika +1 201 355 7496 albo http://www.dziennik.com/store.


Stowarzyszenie Dzieci Powstania Warszawskiego 1944 ma już swoją stronę internetową na Facebooku. Otwórz Facebook i wpisz: @dziecipowstaniawarszawskiego .





Brak komentarzy:

Prześlij komentarz